قوانین و استانداردهای آلودگی هوا

قوانین و استانداردهای آلودگی هوا

قوانین و استانداردهای آلودگی هوا

برای اجرای اهداف مختلف در ارتباط با آلودگی هوا به قوانین ویژه ای نیاز است. معمولاً مطلوب است قوانین به طور کلی نوشته شوند و به سازمان های قانونگذار دولتی اجازه داده شود که با توجه به مطالعات خود جزئیات بیشتری به آن بیفزایند. EPA و مجلس سنا از این شیوه بهره می برند.

دو نوع استاندارد شامل استانداردهای کیفیت هوای محیط (AAQS) که در ارتباط با غلظت آلاینده ها در محیط خارجی است و استانداردهای عملکرد منابع (SPS) که مرتبط با نشر آلاینده ها از یک منبع مشخص است، در نظر گرفته شده است.AAQS ها همواره بر حسب غلظت میکروگرم بر متر مکعب و یا پی پی ام بیان می شوند در حالی که SPS ها همواره بر حسب جرم منتشر شده بر واحد زمان یا واحد محصول بیان می شوند.

بر اساس قانون فعلی، استانداردهای کیفیت هوای محیط برای شش آلاینده منتشر شده اند: ذرات (۱۰-PM)، دی اکسید گوگرد، دی اکسید نیتروژن، مونواکسید کربن، ازن و سرب.استانداردهای ملی توسط سازمان حفاظت از محیط زیست برای آلاینده ها بر مبنای دو ضابطه تنظیم می شود: استانداردهای اولیه برای حفظ سلامت عمومی و استانداردهای ثانویه برای حفظ رفاه عمومی.این دو از این جهت متفاوت اند که رفاه عمومی می تواند اثراتی غیر از سلامت را شامل شود.



نظرات

نظر دهید

لطفا نظرات خود را بیان کنید.